Herfst en eikels...

In de herfst liggen er veel eikels op de grond, vooral door stormen en het normale herfstweer.

Eikels roepen veel vragen op, en als paardenliefhebbers zijn we erg bezorgd over dit onderwerp en krijgen we regelmatig waarschuwingen hierover.

🔸Zijn al deze waarschuwingen terecht?

🔹En hoe zit het met tannines?

Hier volgt een korte samenvatting over eikels en tannines.

🌰Eikels = energiebommetjes: ~54% koolhydraten (veel zetmeel, weinig suiker), ~30% vet, ~7,5% eiwitten + vitamines/mineralen en veel tannines/antioxidanten.

=> In grote hoeveelheden vormen ze bijna een "geconcentreerd voedingsmiddel".

Waarom moet men voorzichtig zijn?

🔸Zetmeelpieken → moeilijk bij een gevoelig koolhydraatmetabolisme (IR/EMS). 🔹Hoog caloriegehalte → "maakt je dik" zonder voldoende lichaamsbeweging. 🔸Tanninegehalte → bij overmatig gebruik risico op irritatie van de darmwand en overbelasting van de lever/nieren.

🔹Risicogroep: hongerige paarden, paarden met beperkte ruwvoerinname of verveelde paarden (die bewust 'op zoek gaan naar eikels').

Tannines: het hangt allemaal af van het type

Gecondenseerde tannines (met name esparcette): bevorderen een gezonde darmflora, kunnen wormen remmen, beschermen eiwitten en leveren antioxidanten.

Gecondenseerde tannines zijn grote, stabiele polyfenolen.

In tegenstelling tot hydrolyseerbare tannines hebben ze geen koolhydraatkern en kunnen ze niet gemakkelijk worden gehydrolyseerd door maag- of darmenzymen. Ze hebben daarom een gunstig effect op de darmflora.

Dit is een van de redenen waarom ik een groot voorstander ben van esparcette in basisaanvullend voer.

Hydrolyseerbare tannines

Deze komen voor in eikels, eikenbladeren en walnotenbladeren.

In kleine doses: samentrekkend, antioxidant en licht ontstekingsremmend.

In grote doses: giftig voor de lever en de nieren. Irriterend voor de darmwand. Hydrolyseerbare tannines zijn een soort plantaardige polyfenolen (tannines). Zoals hun naam al aangeeft, zijn ze hydrolyseerbaar, wat betekent dat ze door water of enzymen kunnen worden afgebroken tot kleinere moleculen. Chemisch gezien bestaan ze uit een suikerkern waaraan galzuur of ellaginezuur is gebonden. Door hydrolyse (= afbraak in het spijsverteringsstelsel) worden ze afgebroken tot suiker en fenolzuren.

Conclusie

Een paar rijpe eikels = over het algemeen geen reden tot bezorgdheid.

Groene/onrijpe eikels in grote hoeveelheden = te vermijden.

Wees dus voorzichtig, vooral met onrijpe groene eikels.

Een paar eikels zijn bijna goed voor je gezondheid, maar in grote hoeveelheden kunnen ze acute of meer verborgen symptomen veroorzaken.

Wat tannines betreft, hangt het allemaal af van het type: sommige kunnen zonder problemen worden geconsumeerd, andere met grote voorzichtigheid, of helemaal niet!

Praktische overwegingen

Beperk de toegang zoveel mogelijk, maar zorg vooral voor voldoende hooi en afleiding.

Karin

Equine Naturelle